Aangezien ik in de buurt van Haaksbergen was, heb ik nog een wandeling door het waterpark Lankheet gemaakt.
Dit project volg ik al enkele jaren. In de beginfase heb ik nog (mais)(akker)percelen gezien. Een paar maanden later zijn deze gronden verlaagd en is de waterhuishouding aangepast.Rond 1900 waren diverse percelen nat en fungeerden als hooiland. Het water vloeide over deze percelen (de vloeiweiden) en liet een dun vruchtbaar grondlaagje achter. Dit zorgde voor extra opbrengst. Met de invoering van kunstmest en het rechttrekken van de Buurserbeek verviel deze functie. Sterker nog, sommige van deze percelen gingen over van gras naar maisbouwland. Kort na de eeuwwisseling heeft de bioloog Pieter Vereijken samen met eigenaren en waterschap een plan ontwikkeld. Grondgedachte was herstel van natuur, cultuur en verbetering van de waterkwaliteit. Door het verlagen van een grondperceel en het verleggen van een waterloop, komt water van de Buurserbeek in een moerasgebied. Het water doorloopt verschillende bassins met riet. Het rietfilter zorgt voor waterzuivering. Uiteindelijk loopt het schone water via een vloeiweidensysteem weer terug naar de Buurserbeek. Hier is inmiddels een wandelroute aangelegd met onder andere deze stapstenen. Deze wandelroute door het waterpark vormt een afwisseling van cultuur en natuur. Er is zelfs ook een echte voorde aanwezig. Hier begrijp je de naamgeving pas echt … een doorwaadbare plaats. Denk maar aan het Achterhoekse Lichtenvoorde: licht (lees: gemakkelijk) doorwaadbare plaats.
De website Waterpark Lankheet geeft de volgende informatie. In het Waterpark wordt tot en met 2010 fundamenteel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar zuivering van oppervlaktewater met behulp van rietfilters. Onderzoek van Wageningen UR/Plant Research International heeft inmiddels aangetoond dat speciale rietvelden grote volumes oppervlaktewater zeer effectief kunnen zuiveren van stikstof en fosfaat. Voorwaarde is wel dat deze volumes juist gedoceerd worden: afgestemd op de opnamecapaciteit van het riet.
In de periode 2005-2006 zijn trapsgewijze rietvelden aangelegd in 18 compartimenten met horizontale doorstroming. Er wordt geëxperimenteerd met dag/nachtritmes, seizoens- en jaarrond-bevloeiing en nat/droogsituaties. Het riet wordt jaarlijks geoogst om de afgevangen stoffen af te voeren. Hierdoor is het een duurzaam systeem, omdat de bodem niet vervuild. Het riet wordt gebruikt om groene energie te produceren. Het gezuiverde water kan vervolgens via het eeuwenoude en fijnmazige vloeiweidensysteem van het landgoed verspreid worden en een bijdrage leveren aan verdrogingsbestrijding en natuurontwikkeling.
Terwijl we daar naar de rietvelden toe liepen, klonk de kenmerkende kraanvogelroep. Gelukkig konden we net naar een graslandje lopen waardoor we meer zicht kregen op deze geweldige groep kranen. Het waren er ca 200. Deze kraanvogels trekken meer in zuidwestelijke richting. De koudegolf dwingt hen om voedselrijkere gebieden op te gaan zoeken. Een prachtige natuurbeleving op zo’n grauwe dag.