Dat digitaal fotograferen een andere kijk op fotografie geeft, vind ik goed in deze opname naar voren komen. De “schaduw” zit op de eik en op de achtergrond valt het strijklicht in. Hoge contrasten welke ik met een diafilm snel aan voorbij liep. De digitale camera kan de contrasten beter aan. Nu geeft het de vgewenste sfeer. De zwarte takken met sneeuw geven een groot contrast, vergroot door de gouden zonnegloed. Een waar feest. Deze opnames maak ik het liefst met een 70-200 mm of een nog wat langere telelens:  een 100-400 mm. Welke natuurvorser wil met dit weer niet naar buiten? Ja, het is fris, maar je kleed je erop. Een dubbele broek enz. Het liefst stap ik ook nog op de fiets. Er zijn nog maar enkele watertjes of  slootjes beperkt open zodat deze ijsvrije plekken druk bezocht worden door vissers, zoals ijsvogel, grote zilverreiger en aalscholvers. Zo zag ik ook nog, een ijsvogel…hoe kan het ook anders in deze barre tijden. In tijgersluipgang door het sneeuwdek erop af. Een portretje op het riet, waarop de ijsvogel zich meteen omdraaide, richting mij vloog en ….3 meter van me vandaan kwam zitten. Ik kan pas vanaf 4,5 m scherpstellen…Eigenlijk een te standaardplaat maar toch ben ik er toch nog blij mee. Vanmiddag, gezeten aan een wak bij een duiker, dook er een dodaars op met een vis. Met enige moeite wist ie het voorntje naar binnen te werken. De dodaars dreef een tijdje met vis in de bek rond. En draaide de vis in de gewenste richting, even nog met de vis in de bek in het water waardoor ie gemakkelijk naar binnengleed.  Een mooie vangst en eet smakelijk. Eik: 40D, 70/200 mm, F11, 1/15 sec, iso 100. IJsvogel: 40D, 700 mm, F6.3, 1/25 sec, iso 400{gallery}Winter2{/gallery}

Post a comment