Op een steenworp afstand zitten de ransuilen te roesten…. Te rusten. Vorig jaar waren ze ook aanwezig. Dit jaar lijken ze wat later gearriveerd. Nou ja, alsof ik weet waar ze vandaan komen. Eigenlijk weet niemand het. Een vermoeden bestaat dat het zwervers zijn uit het oosten. Daar waar koude, sneeuw en voedselschaarste deze vogels naar westelijke delen doet trekken. Niemand weet het. Er bestaat wel het plan om deze winter een simultaan telling te houden om het totaalbeeld te krijgen van roestende ransuilen in de regio. Enkele dagen terug bleef bij ons de teller op veertien steken. Allemaal vrij verspreid over diverse bomen. Het regenachtige weer had enkele exemplaren de coniferen in naburige tuinen in gejaagd. Het tellen wordt daarmee niet makkelijker. Het fotograferen van deze vogels wordt met dit sombere weerbeeld ook bemoeilijkt. Daarom heb ik voor een hogere lichtgevoeligheids getal gekozen. Bovendien kwamen er af en toe stevige windvlagen die de boom deed schudden en geen goed doen aan de scherpte. Het is een opname waarbij de bladeren voor een onscherpte en diepte zorgen. Een opname welke je moeilijk nog spannender kunt maken. Spannend is de BBC wildlife foto met de springende wolf over het hek. Mij worden die vragen ook gesteld. Is dit nog natuurfotografie? Is dit natuurlijk gedrag? Is dit nog een wild dier? Is deze wolf geconditioneerd om over het hekje te springen op weg naar het klaargelegde stuk vlees? Veel vragen weinig antwoorden. Hoewel de uitleg bij de betreffende site uitgebreider is geworden als ik me goed herinner. Uiteindelijk heb je ook in diverse landen complete dierenfarms welke tegen betaling ingezet worden voor diverse fotoshoots. Toch geeft mij een natuurlijke situatie mij veel voldoening. Het geeft mij een stuk pure natuurbeleving. Dat zou ik niet willen missen. Dat fotografie, met name natuurfotografie, onder druk ligt is een ding wat zeker is. Ik sla het toonaangevende blad NaturFoto open en het voorwoord gaat ook over beeldmanipulatie. Dit als introductie op het artikel Beeldbewerking bij natuurfotowedstrijden. Het is een hot item. Er wordt zelfs een vergelijking gemaakt met de doping in de sport. Bij de meeste serieuze wedstrijden zijn de regels duidelijk. Een bekende en alom erkende regel is het toevoegen en weghalen van beeldelementen. Blijkbaar zien velen de roem en de dollartekens al verschijnen bij het winnende (gemanipuleerd) beeld. Vergeten we niet het plezier, de beleving en vooral de waarde die uit zou kunnen gaan in de richting van natuurbescherming? Gelukkig doet de Duitse zustervereniging (GDT) een oproep aan alle fotografen om faire en authentiek (digitaal) beeldmateriaal in te zenden. En zorgvuldig met beeldmanipulatie om te gaan. Daarbij hoort de consequente verplichte controle van de Raw-beelden, de originele beelden. Een goede zaak. Dit doet recht aan iedere fotograaf. Vooral aan de analoge ingestuurde beelden, wetende dat dit een uitstervend ras is. MKIII 500mm  1.4ext, 6.3  iso 1250, 1/50 {gallery}Roest{/gallery}.

Post a comment