Het gemiauw van de buizerd klinkt boven het bos. Even later hoor ik het gekras van een raaf. Het geluid komt dichterbij. Ineens zijn buizerd en raaf in een fikse achtervolging. De raaf wentelt zich om haar as en probeert de buizerd van zich af te schudden. Een tijdje blijven deze twee achter elkaar aan. Luid schreeuwend en met duikvluchten probeert de buizerd de raaf te verjagen. Fascinerend gezicht. Uiteindelijk haalt de raaf bakzeil en kiest het vrije luchtruim. Waarschijnlijk kwam de raaf te dicht bij het nest van de buizerd en viel de buizerd aan om de raaf te verjagen. Dit alles zag ik door mijn kijker gebeuren. Ik was te verbaasd om de camera te pakken.

Op een ochtend lopen we een ronde door het bos. Aan de rand van een wildweide hoor ik een raaf krassen. Het gekras weergalmt door het bos. Het doorbreekt de stilte. De kijker op een bosrand gericht en jawel. Twee raven zitten zich rustig en prinsheerlijk in een top van een reusachtige spar te poetsen. Ze slaan regelmatig hun vleugels naar de zijkant en poetsen dat het een lieve lust is. Af en toe maken ze een raafachtig geluid, kijken in de rondte en laten zich door niets of niks verstoren. Een moment om nooit te vergeten. Stil blijven we vanuit de dekking gluren naar deze schrandere vogels. Vogels die een zeer goed geheugen hebben. Ze weten tot minstens vijf jaar terug waar ze voedsel konden vinden. Zo kijkende door de kijker lijkt wel of het ene exemplaar forser is dan de ander. Het forse exemplaar suggereert het mannetje, het kleinere exemplaar het vrouwtje. We zijn er ondertussen bij gaan zitten en gluren van achter een dun bladerdek naar hun gedragingen. Na een poosje verlaat het vrouwtje haar post en duikt het bos in. De ander volgt haar na een minuut. Het schouwspel is over, de herinnering blijft. Toch heb ik nog een paar beeldjes kunnen maken. MkIII, 500 met 2x-ext, f9, iso800, 1/250 sec.{gallery}Raraa{/gallery}

Post a comment