Het jubileumfestival is voorbij. Een enerverende dag met veel mooie beelden en verhalen, die op een goede manier werden ingeleid door de de spreekstalmeester Hennie van Heerden.

Zonder enig andere spreker te kort te willen doen, spraken mij persoonlijk  de fotografie en het verhaal van David Pattyn, Chris Schenk, Wim Weenink, Jan Huttinga, de luchtfotograaf Karel Tomei het meest aan. Ook het verhaal van Gertjan Straalman over filmen met een digitale reflexcamera sprak mij aan. Vooral het nadenken en een echt script schrijven voor een serie, of het nou foto of film is, is volgens mij een belangrijk leermoment voor alle bezoekers en personen die zich willen bezighouden met presentatie. De passie en drive tekenen de fotografen, maar het maken van een presentatie of jezelf presenteren is een vak apart.

Onze Finse hoofdgast Jari Peltomaki kwam met zijn Finse verhaal uit zijn eigen regio helemaal los. Ook hier bleek weer: ken uw terrein. Dit fenomeen zag je bij diverse fotografen. Veel fotografen bouwen toch allemaal hun eigen specialisme op. De een zoekt het in de vogeltjes, de ander in macro. De serie ‘Dichtbijfotografie’ van Herman Groenouwe en ondergetekende was in het geheel genomen een mooie aanvulling.  Toch zie je een tendens van: dat hebben we al gezien. Is het niet op internet, dan is het al eerder op een verenigingspresentatie of ander festival vertoond. Voor mezelf ben ik echt op zoek naar een formule. Misschien heb ik die al gevonden, maar die zal ik heel goed gaan uitwerken. Hopelijk lukt dat … al besef ik maar al te goed dat het er niet makkelijker op wordt. Of toch weer niet?

Bijgevoegde foto is op 5 november 2011 gemaakt. Voor mij symboliseert het het spreekwoord ‘de kaarten zijn geschud’.