Volgens het KNMI in de Bilt en sommige media is het de eerste witte Kerst sinds vele jaren. Dit gegeven geeft een vertekend beeld, omdat de regionale verschillen soms erg groot zijn. Zo ook eind vorige eeuw toen er in ieder geval op de Veluwe en de Achterhoek een gesloten sneeuwdek lag van 15-20 cm. Ook Kerst 2009 lag er sneeuw. Er werd op de Veluwe slede gereden en de latten werden ondergeklikt. Dit moment deed zich dit jaar weer voor. Een bijzondere dag. Geen familieverplichtingen, geen culinaire uitspattingen voor een feestdag die ruim 2000 jaar geleden is ingesteld. Daarom vroeg de veren uit, fotospullen inpakken en om half acht trok ik de deur dicht om honderd meter verderop de latten onder te klikken op “weg” naar het Bergherbos. Het was nog zeer schemerig toen we (mijn vrouw en ik) vertrokken. Een hoofdlampje en de heldere lucht zorgden voor voldoende ‘licht’. We trokken ons eigen spoor over de paden van Montferland richting het Peeske. We doorkruisten de Keulse Slagen en langs de voet van de Hulzenberg skieden we richting de Sprung. Bij de Sprung waren boeiende lichtomstandigheden. Mistflarden van het dampend “warme” kwelwater zorgden voor een fascinerend lichtspel. Een uniek moment. Geen gijsers uit IJsland of the States, maar gewoon in Nederland. Natuurlijk minder groots, maar voor de oplettende kijker een prachtig natuurfenomeen.

Post a comment