De titel suggeert eerder aan het voorjaar. Dat is deels ook zo. De paring van de zandhagedis vond zo omstreeks eind mei plaats. Nu, ruim tien weken later, komen de eerste zandhagedissen uit het eiomhulsel gekropen. Een spannend moment. Waar en wanneer? Je kent, of denkt, een paar nestholten te kennen, maar de weersomstandigheden van afgelopen tijd waren zeer wisselend hetgeen de kansen om te voorspellen waar en wannneer het allemaal lastiger maakt. Het is dus toch gebeurd. Het ei gelegd door het vrouwtje rond Pinksteren, komt ruim 13 weken later tot ontwikkeling. Gelukkig hebben ik, mijn fotomaatje en de reptielenexpert het allemaal mee kunnen beleven. Het is een happening. Een fenomeen dat toch weer anders verloopt en is dan de boeken beschrijven. Ook zien we de jonkies (ca 60 mm groot) meteen op jacht gaan. Kenners zeggen dat het wel een week of langer duurt, voordat ze gaan jagen. Wij zagen het anders.

We zijn blij met onze beelden, beleving en waarnemingen. De geboorte van de zandhagedis is een feit. Nieuw, jong leven. Bovendien is er dit jaar een volledige levenscyclus van de zandhagedis door ons in beeld gezet, met ontwaken, voedsel zoeken, drinken, paring, nest graven, eieren leggen en de geboorte van het jonge kroost. Zo zie je dat projectmatig werken tot leuke resultaten kan leiden. Maar wel blijven kijken en erop uitgaan. En je blijven motiveren om op pad te gaan. Dit allemaal onder het motto: ‘Buiten gebeurt het!’