Afgelopen weekend heb ik nog een trip gemaakt naar het Vlakke land van Groningen. Inmiddels is hier het meeste graan geoogst. Het weer is zomers te noemen, tot aan 24 graden toe. Het water en de lichte bries brengen verkoeling. Het Vlakke land is een lied van Jacques Brel en gaat meer over het Vlaamse vlakke boerenland. Ede Staal is de zanger, muzikant en dichter die het Noord-Nederlandse landschap adoreerde. Vooral in de noordelijke provincies is hij erg gewaardeerd. Hij is altijd in de schaduw gebleven van Jacques Brel en is helaas veel te jong gestorven. Het is ook het land van de grauwe kiekendief, lepelaar en vele, vele steltlopers die nu in steeds grotere getale vanuit Scandinavië binnenstromen. Een mooie kijkhut vormt de basis van diverse opnames zoals deze vlucht steltlopers en lepelaars, die vanwege dreigend gevaar uit de lucht, opvlogen. De heldere dag en de reflectie in het water zorgen voor een hoge sluitertijd. Het fantastische licht, waar dan ineens een vissersbootje door een geul komt aanvaren. Je zit dan in een kijkhut (`de kiekkast`) en denkt daar rustig te zitten…het licht wisselt, het tij wisselt, de vogels trekken mee, volop leven, volop beweging en dynamiek. Voor de fotograaf is het hard werken, tot zeker wel een uur na zonsondergang.

De vogelvlucht is gemaakt met de MKII 500mm en 1.4 extender (f8.0 iso, 160 iso 1/1600 s). Met de MKII en de 17-35 mm (f10, iso 200 1/40 sec) heb ik de landschapsopname gemaakt.

Post a comment