Maandagnacht was er veel neerslag gevallen. Samen met de straffe noordwester maakt het  fotografisch meestal wel interessant. Dus stond ik al om half acht in het bijna donker aan de Slinge. Het water glansde in het maanlicht. (hoog)water, dynamiek en maanlicht maakten het spel boeiend. De waterstand in de beken van Winterswijk was hoog. Her en der was de Boven Slinge buiten haar oevers getreden. Helaas bleef de voorspelde bewolking wat achterwege. Het felle zonlicht zorgde voor hoge contrasten, hetgeen mij toch minder boeit. Aan het eind van de middag nog naar de IJssel. Daar leek het rustig. Even verderop zag ik een familie wilde zwaan ronddobberen en vele ganzen zaten op een strook te rusten. Vanaf de grond gefotografeerd in tegenlicht. Alles was in ruste. Rijnaken aangedreven door dieselmotoren met een rustige lage sonore geluid schoven langs zonder dat de dieren zich er enigszins aan stoorden. Terwijl ik deze vogels een tijdje met de lens volgde, kwam er een speedboot, met een hoog gierend geluid langs…..de halzen van de ganzen rekten zich en kort daarna namen ze de vleugels. De honderden, misschien wel duizenden ganzen vormden een imposant schouwspel tegen de kleurende lucht. Toch maar mijn andere kamera met een kortere lens gepakt om de groep in de vlucht te fotograferen. Dit schouwspel bleef zich voltrekken met een imposante wolk en ondergaande zon en dat in het ruimtelijke decor van het IJssellandschap. Eenzaam sta ik hier te kijken naar het schouwspel. Wat een feest! Misschien kan een fotootje een beetje de sfeer overbrengen, maar eigenlijk moet je het beleven. Laat het avondeten maar wachten…eigenlijk heb ik daar niet eens behoefte aan.. dit soort momenten geven voor fotograaf en natuurliefhebber al een verzadigd gevoel. En eigenlijk ook niet, want na dit moois zou je nog meer van deze sfeer willen proeven. Met deze gedachten kijk ik al weer verlangend uit naar een volgend fotografisch moment. Nu eerst maar mijn loopschema afwerken.

Woensdagavond had ik als introductie op de presentatie winterkamperen bij een buitensportzaak, de serie “In het spoor van …” op een grote scherm laten zien. Werkelijk waar, je kon een speld horen vallen. Niemand durfde bijna nog adem te  halen…deze sfeer evenaarde de wintersfeer op het doek: stilte en sereniteit. De serene sfeer die de machtige bergen in de winter uitstralen. Je wordt er als kijker helemaal in weggezogen. Samen met pakkende tekst en muziek lijkt het alsof je mee skiet. De presentatie werd vervolgd door een bewerkte video-presentatie van een plaatsgenoot, voorzien van muziek en teksten. De voorbereidingen voor en een impressie van een zware en barre winterse skitocht werden vertoond.

Mk III, 500 mm met 1.4 conv, f11, 1/320, 350 iso	Mk III, 17-35 mm, f6, 13 sec, iso 800

Post a comment