Fotoboek met respect voor de natuur

RUURLO – Als natuur- en landschapsfotograaf houdt Ad van Roosendaal (45) van onstuimig weer. Dat levert de fraaie wolkenpartijen op die hij zo graag fotografeert boven het Achterhoekse en het Liemerse landschap.

Wolkenlucht boven Zutphen, een van de landschapsfotos uit het boek Achterhoek en Liemers, venster op verleden en toekomst van de Ruurlose fotograaf Ad van Roosendaal. fotos Ad van Roosendaal Photography. Daarnaast heeft hij oog voor het kleine, het detail. Beide categorieën foto’s zijn terug te vinden in zijn boek ‘Achterhoek en Liemers, Venster op verleden en toekomst’ dat inmiddels in de regionale boekhandels voor 27,95 euro verkrijgbaar is.

De Achterhoekse natuur is niet zo spectaculair, vindt de geboren Brabander die al ruim tien jaar in Ruurlo woont. Te veel postzegelwerk, te kleinschalig. Maar door de juiste lens op de juiste manier te gebruiken maakt hij er wel spectaculaire foto’s. ‘Achterhoek en Liemers’ is geen boek met uitsluitend landschapsfoto’s, noch een natuurboek, ook al is het dan uitgegeven bij Tirion Natuur uit Baarn. Het is vooral een reis door de tijd: Van Roosendaal brengt het ontstaan, de ontwikkeling en de veranderingen in de Achterhoek en de Liemers in beeld.

Zijn reis begint met foto’s van wat er nog van het ontstaan van de Achterhoek is te zien bij de steengroeve bij Winterswijk, brengt in beeld wat er allemaal nog aan fraais is te vinden en eindigt met de ontwikkeling van nieuwe natuur en landgoederen, zoals het Beeckdael bij Ruurlo. Van Roosendaal is meer landschaps- dan natuurfotograaf, het spreekt uit zijn boek en hij zal het zelf ook als eerste erkennen. Hij fotografeert ook liever insecten dan vogels, “want die blijven zo moeilijk zitten.” Het tekent de perfectionist in hem, want die wil graag scherp stellen, focussen op het detail, de tijd hebben te zoeken naar net de juiste lens of het meest geëigende filter. Door Van Roosendaals camera kan een heuveltje worden tot een berg en een nietig insect tot een monsterlijk schepsel met harige poten en reusachtige, verscheurende kaken.

Van Roosendaal schreef ook zelf de inleidende teksten bij elk van de zeven hoofdstukken en voorzag elke foto van een bijschrift. In die teksten kon hij zijn eigen verhaal kwijt. “Ik denk dat ik veel weet van de natuur, maar tegelijk is het zo dat hoe meer je weet, hoe meer je je realiseert hoeveel je nog niet weet.” Soms zijn de teksten geschreven vanuit zijn gevoel en parate kennis of uit eigen waarneming, andere keren heeft hij de informatie in literatuur opgezocht. Dat geldt met name voor het hoofdstuk ‘In den beginne’, dat gaat over het ontstaan van de Achterhoek en de Liemers, de geologische vorming.

Natuur fotograferen, zegt hij, is vooral weten waar wat is te vinden en wanneer je wat kunt verwachten. Dat laat niet weg dat hij tevens die natuur respecteert. Om die reden heeft hij in zijn boek een foto opgenomen van een jonge oehoe, gehouden in gevangenschap. “Die komen voor in de Achterhoek, ik heb er alleen niet te dicht bij willen komen om ze niet te verstoren.” Hij geeft het aan in zijn verantwoording, wat de betrouwbaarheid van zijn werk ten goede komt. “Natuur gaat voor de foto”, is zijn credo dan ook. Het is juist dat respect dat zijn boek ‘Achterhoek en Liemers’ zo lezens- maar vooral kijkwaardig maakt.