Het zit erop. De col gehaald in ca 2.32 uur. Eigenlijk voelde ik me topfit toen ik boven kwam. Ineens valt er een berg van je af. Eigenlijk weet je wel dat je het best wel haalt, maar altijd blijft er een stukje onzekerheid. Uiteindelijk vind ik dat je het wel moet doen. Alle trainingsarbeid heeft haar vruchten opgeleverd. Niet alleen fysiek, maar vooral als groep. De groep is een eenheid geworden al zijn er verschillen in leeftijd, prestatie, enz. Door de Stelviorunners van de Lopersvereniging Groenlo (LVG) is die avond uiteindelijk een cheque ter waarde van 12.000 Euro overhandigd aan de betreffende organisaties: Kanjers voor Kanjers, Pim Foundation en de Clinic Clowns. Totaal is er maar liefst een bedrag van 115.500 Euro bij elkaar gefietst en gelopen. Ook een prestatie… Natuurlijk wil ik bij deze alle gulle gevers hartelijk danken voor de morele en financiële ondersteuning zonder hen was dit nooit zo'n groot succes geworden. Het geeft de stichtingen meer financiele armslag ten behoeve van de doelgroepen en mij een opsteker dat ik deze puist heb bedwongen. Om maar niet te vergeten de enorme vriendschap, saamhorigheid en gezelligheid onder de lopers en de fietsers. Top.
GraafschapTV heeft van deze Challenge een uitgebreide en volledige reportage met zelfs een interview met mij gemaakt. Ga naar de website van GraafschapTV en voer in de zoekfunctie Tristan Hoffman in. Klik dan op de drie puntjes die bij Tristan Hoffman Challenge verschijnen in de zoekresultaten.
Verder heb ik nog mogen rondstruinen door de bergen rond de Stelvio. Het voorjaar was ook hier extreem koud geweest. Was de bergloop een week eerder geweest dan had het vanwege sneeuwval geen doorgang kunnen vinden. Er lag toen circa 10 cm verse sneeuw in het dal…. Deze sneeuwval drukte het wandeltempo behoorlijk. Vele steile sneeuwvelden heb ik al tredentrappend doorkruist. Een heikele activiteit op een sneeuwveld met een hellingshoek van 55-65 graden,die een paar honderd meter lager eindigt in een steenwaaier. Prachtig die natuur. Volgens sommigen was het allemaal ‘"Onkruud’. Maar onkruid van grote zeldzaamheid en daarmee ook andere minder algemene vlinders en andere insecten. Allemaal rode lijst soorten die je één voor één in de berm aantreft, variërend van enkele types vetblad, eenbes, knikkend nagelkruid, gevlekte orchis, bergnachtorchis, grote keverorchis en wit bosvogeltje. Allemaal welklinkende namen van soorten waarvan je als natuurkenner loopt te watertanden. En niet te vergeten de zwarte rapunzel. In het oosten van Nederland ken ik twee groeiplaatsen om maar even te vergelijken. Wat een armoede in Nederland met vooral echt onkruud, bestaande uit reuzenbereklauw, brandnetel en braam. Tussen het onkruud in het bos vond ik ook nog het vrouwenschoentje. Een prachtige orchidee, welke ik nog nooit eerder in het wild gezien heb. Prachtig. Het is een geliefd verzamelobject voor liefhebbers en fotografen. Dit is het summum, wauw. Van deze plant heb ik vele opnames gemaakt. Variërend van macro, groothoek tot tele. Naast een stukje registratie wilde ik ook proberen een creatieve opname te maken. Toch liet de standplaats niet zoveel mogelijkheden over, dat was jammer. Ook hier sloeg de laatste dagen de warmte toe en maakte het late voorjaar plaats voor de zomerbloeiers. De onderstaande beelden zijn zowel afkomstig uit de regio Süd Tirol als de Dolomieten.
{gallery}Stelvio{/gallery}
.
