februari 2010

Valentijn (17 februari 2010)

De laatste dagen zie je steeds vaker kramsvogels op de weilanden en in de tuinen. Ook is er een enkele waarneming van een pestvogel. Dit was ook de reden dat ik richting Warnsveld was gegaan. Ik heb een poos gewacht, maar helaas geen pestvogel. Wel kwamen er regelmatig merels en een kramsvogel van deze sierappeltjes snoepen. In allerlei moeilijke houdingen wisten zij de sierappeltjes te bereiken. Hier zie je een merel in acrobatische toeren om de restanten sierappeltjes te bemachtigen. Sinds enkele dagen vertoeven een zanglijster en een kramsvogel in de tuin. Ook zij nemen soms opmerkelijke houdingen aan, bijvoorbeeld als er gevaar vanuit de lucht dreigt.

Merel: 40d, 500 mm, f 5.6, iso 250, 1/320 sec, zanglijster (boven) 40d, 700 mm, f 6.3, iso 320, 1/800 sec, zanglijster (onder): 40d, 500 mm, f6.3, iso 320, 1/500 sec, kramsvogel: 40d, 500 mm, f 5.6 iso 250, 1/800 sec{gallery}Valentijn{/gallery}

februari 17, 2010
Valentijn (17 februari 2010)

Sneeuwklokje (5 februari 2010)

Het sneeuwklokje luidt het afscheid van de winter(periode) in. Met een traan en een lach. Huilen om het afscheid van haar beschermende sneeuwlaag en (glim)lachen voor het begin van een nieuwe periode. Dit is mijn eigen interpretatie. Want gisteren kwam het voorjaarsgevoel en voorjaarslicht om de hoek. Gisteren nog mijn trainingsrondje van bijna 20 km hardgelopen, waarbij ik volop het mooie licht en de prachtig vers besneeuwde bomen op mijn grijze schijf heb weggeschreven. Aan het einde van de ochtend zette de dooi stevig in. Na bijna een periode van anderhalve maand van winterse omstandigheden veert iedereen op. En de sneeuwklokjes doen even hard mee.

De hittegolf in Apeldoorn (VNF-Apeldoorn, zie weblog 27 januari) is weer achter de rug. Iedereen kan weer tevreden terug kijken op een geslaagde avond  met beelden van het continent Afrika. Na een korte introductie volgde een mooie reportage van zeeniveau naar de hoogste top: aan de rand van de Caldeira op La Palma (Canarische Eilanden). Via Senegal en Gambia zakten we af naar Kenia en Tanzania. Met onder andere de trek van de genoes. Verder enkele spannende beeldverhalen over een cheetah familie en een roedel wilde honden. Er is ook nog een landing gemaakt op het exotische Aldabra, een eilandengroep bij de Seychellen met o.a. onderwaterbeelden. En zo kwamen we terecht in Namibië en Zuid Afrika met de mooie zandduinen van Namibië en het bomenpark Sossus Valley. Allemaal mooie projecties en beelden op een levensgroot scherm van ruim zes en halve meter bij vijf meter, waardoor je op de voorste rij bijna in het landschap zat. Een prachtig vol programma. Als audio visueelmaker zou ik wel voor andere beeldritmes gekozen hebben, maar dat is mijn keuze. Een keuze die moeilijk is voor natuurfotografen: kies ik voor een langere statijd, zodat alle medefotografen in de zaal de foto kunnen bestuderen. Of ben je een AV-maker en volg je het ritme van de muziek. Natuurfotografen vervallen vaak in een digitaal fotoboek met een muziekje er onder. AV-makers, fotografen en filmers vormen vaak aparte disciplines met al hun (on)mogelijkheden en hun moeilijkheden om dit tot een integraal geheel te krijgen. 40d 180mm iso 125 f18, 1/2sec{gallery}Sneeuwklokje{/gallery}

februari 5, 2010
Sneeuwklokje (5 februari 2010)