Beweging (31 januari 2008)

Wind,  afgewisseld met regen, loop ik diep weggekropen in mijn jas met bivakmuts over de oren, langs de Slinge. Eigenlijk is het geen weer om erop uit te trekken, maar aan de andere kant ligt daar dan ook een uitdaging. Een andere uitdaging is om met een camera en een korte zoomlens toch met een aansprekende foto thuis te komen. Ik hoop dat het is gelukt. Dit is wel een goede manier van fotograferen. Je dwingt jezelf om met het werktuig toch alles eruit te halen wat er met die camera en lens kan. Een korte zoomlens 17-35mm biedt mogelijkheden. Ook een macrolens, waar je zowel van macro tot oneindig in de weer kunt zijn, biedt veel kansen. Vooral als je weet dat je maar een type lens hebt dan ken je meteen de beperkingen en ga je veel meer de mogelijkheden zoeken en zien wat er mogelijk is met die lens. Je gaat de grenzen van lens, fotograaf leren of ontdekken. Eigenlijk wil je de wind centraal stellen…dus beweging. Een korte vegetatie op de voorgrond, zorgt voor rust in  de foto, de rietkraag en de bomen zijn volop in beweging. De mosjes en hun gekleurde sporenkapsel brengen de kleur in het monochrome landschap. Canon 5d zoomlens 17-35mm, sluitertijd 3.2 sec f 13, iso 100. De camera heb ik tegen grond gedrukt. Eigenlijk had ik nog een grijsverloopfilter kunnen gebruiken om in de lichte lucht wat meer kleurtoon in de bomen te brengen. Het contrast wordt met grijsverloop beter overbrugd en het filter zal meer doortekening in de lucht geven. Allemaal opgelet voor het weekend, er kan misschien zowaar nog een vlokje vallen!

Drijfzand (28 januari 2008)

Zoals ik in het vorige weblog al aan gaf: veel regen, hoge waterafvoer maar ook veel sedimentatie. De zandafzettingen zijn enorm. Maar juist deze zandstrandjes vormen een ideale plek voor een soort als grote gele kwikstaart om daar te fourageren. Alleen een paar ratten en een aalscholver hadden hun prenten achtergelaten. Het licht was niet bijzonder. Maar ik wilde graag een paar opnames hebben, voordat allerlei tweevoeters met hun trouwe viervoeters hun spoor hier achterlieten. Heel voorzichtig ben ik deze zandhoop op- en langs gelopen. Eigenlijk met gevaar van eigen leven… De zandmassa die er schijnbaar zo compact uitziet, is helemaal niet zo stevig en compact. Het is eigenlijk puur drijfzand. Ogenschijnlijk lijkt dat niet zo. Maar blijf je even te lang op een plek staan, dan zak je zo tot over je enkels of dieper in de weke massa. Zover moet je het niet laten komen. Het is en blijft opletten. Een idee hoe je een foto wilt maken moet je al vooraf hebben, want anders duurt het allemaal veel te lang. Dus ik heb toch voor een hogere iso-waarde gekozen en uit de hand gefotografeerd. Het neerzetten van een statief heeft immers geen zin. Dit zakt ook weg. Daarom op 320 of 400 iso met mijn 5d (F11 320 iso 1/4s) en de 17-35 mm lens met polarisatiefilter voor de reflecties in het water. En zoals je ziet, ik heb de weblog geschreven en alles doorstaan. Ondertussen is er op de achtergrond nog gewerkt aan een aantal aanpassingen aan de website. Daarover later meer.

Eindelijk (24 januari 2008)

Maandagnacht was er veel neerslag gevallen. Samen met de straffe noordwester maakt het  fotografisch meestal wel interessant. Dus stond ik al om half acht in het bijna donker aan de Slinge. Het water glansde in het maanlicht. (hoog)water, dynamiek en maanlicht maakten het spel boeiend. De waterstand in de beken van Winterswijk was hoog. Her en der was de Boven Slinge buiten haar oevers getreden. Helaas bleef de voorspelde bewolking wat achterwege. Het felle zonlicht zorgde voor hoge contrasten, hetgeen mij toch minder boeit. Aan het eind van de middag nog naar de IJssel. Daar leek het rustig. Even verderop zag ik een familie wilde zwaan ronddobberen en vele ganzen zaten op een strook te rusten. Vanaf de grond gefotografeerd in tegenlicht. Alles was in ruste. Rijnaken aangedreven door dieselmotoren met een rustige lage sonore geluid schoven langs zonder dat de dieren zich er enigszins aan stoorden. Terwijl ik deze vogels een tijdje met de lens volgde, kwam er een speedboot, met een hoog gierend geluid langs…..de halzen van de ganzen rekten zich en kort daarna namen ze de vleugels. De honderden, misschien wel duizenden ganzen vormden een imposant schouwspel tegen de kleurende lucht. Toch maar mijn andere kamera met een kortere lens gepakt om de groep in de vlucht te fotograferen. Dit schouwspel bleef zich voltrekken met een imposante wolk en ondergaande zon en dat in het ruimtelijke decor van het IJssellandschap. Eenzaam sta ik hier te kijken naar het schouwspel. Wat een feest! Misschien kan een fotootje een beetje de sfeer overbrengen, maar eigenlijk moet je het beleven. Laat het avondeten maar wachten…eigenlijk heb ik daar niet eens behoefte aan.. dit soort momenten geven voor fotograaf en natuurliefhebber al een verzadigd gevoel. En eigenlijk ook niet, want na dit moois zou je nog meer van deze sfeer willen proeven. Met deze gedachten kijk ik al weer verlangend uit naar een volgend fotografisch moment. Nu eerst maar mijn loopschema afwerken.

Woensdagavond had ik als introductie op de presentatie winterkamperen bij een buitensportzaak, de serie “In het spoor van …” op een grote scherm laten zien. Werkelijk waar, je kon een speld horen vallen. Niemand durfde bijna nog adem te  halen…deze sfeer evenaarde de wintersfeer op het doek: stilte en sereniteit. De serene sfeer die de machtige bergen in de winter uitstralen. Je wordt er als kijker helemaal in weggezogen. Samen met pakkende tekst en muziek lijkt het alsof je mee skiet. De presentatie werd vervolgd door een bewerkte video-presentatie van een plaatsgenoot, voorzien van muziek en teksten. De voorbereidingen voor en een impressie van een zware en barre winterse skitocht werden vertoond.

Mk III, 500 mm met 1.4 conv, f11, 1/320, 350 iso	Mk III, 17-35 mm, f6, 13 sec, iso 800

Waterrijk (21 januari 2008)

Het licht is nul komma nul en het water stijgt ons tot aan de lippen. Terwijl ik een uur aan het fotograferen ben zie ik dat het water ondertussen al 7 cm gestegen is. Plaatselijk loopt het al over de rand van de oever. De waterstand zal volgens de verwachting in de loop van de middag verder stijgen. Vannacht nog meer neerslag…wat brengt dat?

Verder ben ik nog op zoek geweest naar het rood Peperboompje. Deze rode lijst soort is een struik(je) dat nu zou kunnen bloeien. Ik heb enkele locaties bekeken en gezocht, maar helaas. Navraag gaf meer uitsluitsel, ze zijn verdwenen of beter gezegd, ze zijn door “liefhebbers” uitgestoken en in hun tuin neergezet. Want ze geven zo’n mooie kleur en geur in het vroege voorjaar. De plant groeit op vochtige, kalkrijke bodems in loofbossen. Het is een ware verarming van onze flora. Blijkbaar hebben we nog steeds niet begrepen dat planten en dieren allemaal hun specifieke groei- en leefomgeving hebben.  Deze opname heb ik nog verleden jaar gemaakt in een verwilderde tuin bij een ruïne.

Mark III, 70-200, iso 50 f 18, 3,2 s vanaf statief	Canon 5d 180mm macro 4,5 iso 160  1/30 s

Caitwick-2 (19 januari 2008)

Zaterdag ben ik gevraagd om een groep fotografen wegwijs te maken in landschapsfotografie. Half zes ging mijn wekker. De motregen viel, terwijl de wind al rond huis gierde. Een tien minuten later ging de telefoon. We hebbende fotodag gecanceled. Dit heeft geen zin. Dit leert weer hoe specifiek landschapsfotografie is en geeft het dilemma aan. Landschapsfotografie wordt voor een groot deel bepaald door de weersomstandigheden. Een goed leermoment. Alleen liever op een ander moment, nog beter: in de goede sfeer. En deze grijze sfeer blijft vandaag de hele dag. En dat is nou al bijna de hele week, behalve die ene woensdag. Om alle fotografen en lezers nog een indruk van afgelopen woensdag mee te geven nog een landschapsbeeld van het Kootwijkerzand.

Mk III, 70-200 mm, f11, 1/60 s, iso 100

Caitwick (16 januari 2008)

Kootwijkerzand:  een groot stuifzandgebied op de Veluwe. Ter voorbereiding van een workshop ben ik hier polshoogte gaan nemen. Het is immers een paar jaar geleden dat ik aan deze kant van het zand ben geweest. Er is veel veranderd. Mede onder invloed van de nattere en warmere winters lijkt de begroeiing toch meer kansen te krijgen. Terwijl er ook stukken bos verwijderd zijn, zodanig dat de meer wind vat krijgt op het zand. Ook zie je her en der wandelaars met veelal loslopende honden. Het ruimtegevoel dat deze honden ook moeten krijgen, lijkt wel aanstekelijk. Diverse motieven kwamen voorbij. Vooral de mooie wolkenluchten maakten het vandaag echt aantrekkelijk om hier rond te lopen. Maar ook allerlei details zoals het haarmos wat gaat bloeien. We zullen zien wat het zaterdag brengt, hopelijk zijn de weergoden ons goed gezind. Daar valt en staat een fotografie ochtend voor een groot deel mee. Ik kijk er al naar uit&hellip. Deze tak lijkt de draak met me te steken. Een object gemaakt van 12mm tot 500 mm, allemaal een uitdaging. Om de ruimtelijkheid aan te geven, samen met de woeste luchten heb ik voor de 5d ,12-24mm f 16 iso 200 1/40 sec gekozen.

Noaber (11 januari 2008)

Op de achtergrond zijn er nog steeds ontwikkelingen. Een portfolio van mij in een glossy kwartaalblad Noaber zit er aan te komen. Een reeks beelden met originele teksten, waarin niet alleen een fotobeschrijving zit. Ook besteed ik aandacht aan techniek, maar vooral hoe was de fotosituatie, de sfeer en emoties toen ik de betreffende foto maakte. Natuurlijk zal er ook aandacht besteed worden aan het boek Achterhoek en Liemers, venster op verleden en toekomst. Met deze foto’s hoop ik te laten zien hoe bijzonder je eigen leefomgeving kan zijn. We beseffen het te weinig, want het is toch gewoon. Dat is nou precies wat ook ‘het oosten kenmerkt’. Ken je kwaliteiten en ga daar zorgvuldig mee om. Dit is een prachtig initiatief van dit blad. Daar ben ik blij mee. Het geeft een nieuwe impuls aan dit jonge blad voor de Gelderlander en Overijsselaars, maar misschien nu ook ver daar buiten. Je kan dan via dit platform fotografie, ook als een kunstvorm, op een hoger plan brengen en uitdragen. Hiermee komt fotografie weer eens nadrukkelijker in beeld samen met de mooie provincie Gelderland.

Het is geen mooie tijd om er opuit te gaan. Vanochtend nog met zonsopkomst deze vliegende zwanen gemaakt. Vanuit de Groenlose Slinge, waar ze hebben overnacht, trekken ze naar naburige graslanden om te fourageren.

MKIII 500mm en f 7.1, iso 400