Zomerzon (25 september 2007)

Terwijl ik dit schrijf klettert de regen tegen de ramen. Daarom wilde ik eigenlijk vanochtend nog een uitstapje maken. Maar allerlei andere zaken hielden me op. Het werd later en later. De eerste regendruppels vielen al toen ik op weg was naar dit zonnige zonnebloemenveld aan de andere zijde van de landsgrens. Ik heb in het verleden mooie velden in de Provence gefotografeerd. Toch wilde ik het nog eens overdoen. Een echte goede compositie kon ik nu moeilijk vinden. Het is een overdaad en het geheel overvalt je. Ik moest goed zoeken en kon me slecht concentreren. Dit werd versterkt door de inmiddels gestage regenval en sterke windvlagen, die het er niet gemakkelijker op maakten. Anderzijds geeft dit bewolkte weer geen schaduwwerkingen met hoge contrasten. Eigenlijk wilde ik ook meer beweging in het beeld brengen, maar ook dat lukte niet echt … Een macro-opname geeft dan veelal meer weer: minder is meer. Deze foto lijkt wel een definitief afscheid van de zomerzon…. Maar misschien het begin van een mooie herfst. Ik heb anders al mooie herfstkleuren gezien. Dus als je even de kans hebt: ga erop uit, zelfs met minder zon. Vaak geeft dit een verzadigde kleurweergave, maar let op de reflecties.

5d, 100-400 mm lens, f 10.0, 1/200 s, iso 100

Circus (25 september 2007)

Afgelopen week ben ik nog op pad geweest op de Veluwe. Tijdens de bronst op de Hoge Veluwe ervoer ik natuurfotografie op zijn smalst en natuurbeleving op zijn breedst. Veel mensen komen op de hertenbronst af om dit natuurgebeuren van dichtbij te beleven. Hierbij geldt de spelregel: blijf op de parkeerplaats of op de weg. Wacht geduldig de ontwikkelingen af en zie maar wat er wel of niet gebeurt in de hertenbronst. Het is een spel van wie kijkt naar wie? Het lijkt dan ook wel meer een wildpark dan een natuurpark. Maar uit oogpunt van natuurbeleving is het toch een geweldige ervaring. Het natuurbesef en -respect van de mens kan hiermee worden vergroot en dat lijkt me toch niet verkeerd. Om dit natuurfenomeen mee naar huis te nemen, wordt een heel scala aan lenzen ingezet. Die herinnering tastbaarder proberen te maken, dat is toch vooral fotografie of niet soms?

Mk II, 500 mm met 1.4 converter, f 5.6, 1/640 s, iso 320

Wallis (24 september 2007)

Vandaag terug in Nederland, na een week in Wallis (Zwitserland) rondgelopen te hebben. In de week voorafgaand aan deze wandelweek liep ik een race tegen de klok. Vooral de foto-expositie had toch wat meer voeten in aarde dan ik verwachtte. Een glas van een fotolijst bleek iets te breed te zijn. Bij de plaatselijke schilder wilde ik een dun reepje eraf laten snijden. Er ontstond een scheur in het glas. In allerijl is een nieuwe besteld, die in de middag werd geleverd. Een paar passe-partouts waren ook niet naar wens. Dit kon gelukkig nog allemaal tijdig worden vervangen. Uiteindelijk kwam door de inzet en grote welwillendheid van diverse mensen alles op tijd af. De expositie was gereed. Die dag heb ik ook nog het concept van mijn fotoboek afgerond en verzendklaar gemaakt. Nu dan maar inpakken en wegwezen naar Wallis.

Wallis in de zuidwest hoek van Zwitserland, Val d´Herens. Op zo´n 2.000 m hoogte is onze uitvalsbasis gelegen. Na rustige inlooproutes zijn we het hoger en verderop gaan zoeken. Naar klinkende namen als Col de Bertol en Col de Chevres. De ladder op Col de Chevres bracht ons op de 50 meter lager gelegen puinwaaier op de rand met de gletsjer. De gevolgen van klimaatsverandering liggen aan je voeten uitgespreid. Terugtrekkende gletsjers overdekt met grote massa´s gruis en puin zijn een vaak voorkomend beeld. Een aantal Engelse studenten deed onderzoek naar waterafvoer, steenverplaatsingen, warmteabsorptie van gletsjers en verzamelde monsters door middel van ijsboringen. Een interessant gebeuren, maar het neemt de oorzaak niet weg. De tijd zal het leren…

Concept (11 september 2007)

Vandaag is het een klein beetje feest. Vanmiddag kreeg ik een heel pakket thuis met een geprinte eerste proef van mijn fotoboek over de Achterhoek en de Liemers. Tegelijkertijd houdt dit ook weer veel werk in. Alles zal minutieus nagelopen moeten worden op taalfoutjes en of de juiste tekst bij de juiste foto staat. Het is ondertussen wel ruim twee maanden geleden dat ik er serieus naar gekeken heb. Nu zal ik me daar weer volledig op moeten storten. Er zal wat beeldmateriaal aangevuld moeten worden. Het concept is dus nog aan alle veranderingen onderhevig. Het is nog in beweging. Een kleine domper op dit feestje is dat de bijbehorende cd in de envelop `verloren` was. De envelop zag er beschadigd uit. Wat hiervan de oorzaak is stond er niet bij, maar de cd met de pdf bestanden ontbrak. Hopelijk is er een eerlijke `vinder´.

Expositie (11 september 2007)

In de periode 15 september tot en met 28 oktober 2007 is in ´´t Gevang` in Doetinchem een gecombineerde expositie te zien. Een expositie van de schilder Petrus Fransiscus en mijzelf. Centraal in deze expositie staan `Het vlakke Land`.  Te denken valt hierbij aan vlakken in het landschap. Mijn aandeel in deze expositie is samengesteld uit beeldmateriaal gemaakt in de Achterhoek en de Liemers binnen dit thema.

De expositie in ´´t Gevang` is op donderdag van 14.00 u tot 17.00 u, vrijdag van 14.00 u tot 19.00 u en zaterdag van 10.00 u tot 16.00 u te bezichtigen. Adres: Nieuwstad 76  Doetinchem. Bent u in de buurt, loop gerust een keer binnen. Tot ziens….

Inktviszwam (1 september 2007)

Gelokt door de rottende geur en de fel rode kleur komen diverse insecten op deze inktviszwam af. Oorspronkelijk komt deze paddestoel voor in Australië. In Nederland wordt deze soort sinds 1921 aangetroffen. Hoogst waarschijnlijk heeft dit te maken met het leger dat na de 1^e Wereldoorlog terug kwam uit  Australië en sporen van deze paddestoelensoort heeft meegebracht. De groeiplaats is meestal op lemig zand, met houtsnippers. Vaak tref je ze onder beuken. Fotografisch is het een mooi object. Voor mij als soort niet nieuw, maar de vorm en de belevenis wel. Nu zag ik zelfs de paddestoelen bewegen. Er zat een mestkever onder, hetgeen er ook voor zorgde dat er een paar armpjes van de inktvispaddestoel afbraken. In dit geval heb ik gekozen voor een opname met het insectenleven dat op deze paddestoel afkomt. Een mestkever die onverwachts uit het hartje van de paddestoel kruipt en dan over een armpje klautert. Een mestvlieg die nog even in zijn pootjes wrijft om zich op de zwarte sporengelei te storten. Alsof er een lekkernij staat te wachten. De eerste opname is met de MKII, 180 mm macrolens met tussenringen en flitser.(f11 f1/80 iso 100).

De tweede opname is een minder statische opname. Ik heb gekozen voor een relatief lange sluitertijd, waarbij in de laatste fractie een korte beweging met de lens maak, waardoor een soort vervaging van de achtergrond optreedt met een minimale onscherpte in het hoofdobject. Bewuste onscherpte, meestal een onbedoeld effect en nu bewust toegepast (5d Sigma 20 mm f13, 1/1 sec., iso 100 met flitser).